گرچه سخن نويسنده در کتاب حاضر با تامس هابز، اين «نخستين ضدانقلابي»، آغاز مي‌شود و با بزرگ‌ترين نظريه‌پرداز محافظه‌کاري، ادموند برک، دنبال مي‌شود، غرض اصلي او پرداختن تفصيلي‌تر به دور تازه‌اي از محافظه‌کاري است که در برابر جنبش‌هاي آزادي‌خواهانه برابري خواهانه دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ به منصه ظهور مي‌رسد. از اينجاست که نويسنده در بخش دوم کتاب با مفهوم خشونت و ربط آن به ايدئولوژي‌هاي سياسي فاشيسم، راست جديد، نومحافظه کاري و مانند آن) سروکار دارد. نخست به رونالد ريگان و تبهکاري‌ها، خون‌ريزي‌ها و قساوت‌هاي او در گواتمالا و در فصل‌هاي بعدي به يازده سپتامبر و پايان جنگ سرد، ظهور نئوکانها، جنگ و حمله و تجاوز به افغانستان و عراق، شکار دگرباشان، به‌اصطلاح توازن ميان آزادي و امنيت و بسياري امور ديگر مي‌پردازد.