در کتاب حاضر، نویسنده به بیان سرگذشت عشق بین دو جوان پاک و معصوم می پردازد. در داستان «علی» پسر 16 ساله ای است که به جبهه رفته تا از وطن خود دفاع کند. مادر «علی» بی سواد است و برای اینکه به پسرش نامه بنویسد، همیشه دختر همسایه «رعنا» را صدا می زند تا با کمک او نامه ای برای پسرش به جبهه بفرستد، همین نامه نگاری ها باعث عشق «علی» و «رعنا» می شود. در داستان می خوانیم:«مادر من مبادا درباره من فکر و خیالاتی به سرت بزند و شما را از خواب و خوراک دور کند و مریض بشوی وقتی که من به مرخصی بیایم از غذاهای مادرانه و خوشمزه خبری نباشد».