کعبه ـ کهن ترین معبد توحید ـ فاطمه بنت اسد را پذیرا می شود تا کودکش را در این خانه به دنیا بیاورد. در این حال فاطمه سلامت خود و کودکش را از خدا می خواهد. او در خاطراتش به یاد مادر موسی (ع) می افتد که کودکش را با رنج و درد در روزگاری سخت به دنیا آورد و آسایش یگانه دلبندش را در امواج خروشان جست وجو می کرد. هم چنین مریم ـ آن بانوی برگزیده و پاک ـ را می بیند که به هنگام زایمان در صحرا و در پناه درخت نخلی خشک عیسی (ع) را به دنیا می آورد. در این حال کودکش، علی (ع) به دنیا می آید. او چشم نمی گشاید تا پیامبر (ص) از راه برسد. با ورود پیامبر کودک چشم گشوده و هر دو به روی هم می خندند. کتابچة حاضر به زبان ادبی به چگونگی تولدحضرت علی (ع) درون خانة کعبه، سیرة اخلاقی و اقدامات ایشان در یاری به پیامبر (ص) اختصاص یافته است.