در کتاب حاضر، «رزی کارپ» ضدقهرمانی است که اختیار اداره زندگی اش را از دست داده است و آنچه بر او گذشته از نگاه سوم شخص روایت می شود. نثر رمان به گونه ایست که خواننده را در فضای بیگانگی و تردید قرار می دهد و خواننده برای رهایی از این احساس بیگانگی و ناپایداری چاره ای جز دنبال کردن ماجرا ندارد. رزی با تک گفتارهای درونی اش که همواره بین گذشته و حال پل می زند، خواننده را برای حل معماهایش به دنبال خود می کشاند و هر بار که موفق می شود پاسخ معمایی را پیدا کند با طرح پرسشی جدید او را گرفتار می کند.