فریبکاری در رسانه، موضوعی فراتر از اتهام است و بحث درباره آن در علومی از جمله ارتباطات، مطالعات فرهنگی، جامعه شناسی، روان شناسی، سیاست یا مدیریت رسانه بسیار چالش برانگیز و حساس است. کمتر متخصص رسانه ای به این موضوع اعتقاد دارد که رسانه ها فریبکار هستند. این افراد معمولاً در نگاهی آزاد اندیشانه، رسانه را نهادی مستقل و مردمی یا اطلاع رسان معرفی می کنند؛ اما تکنیک های اقناع و تأثیرگذاری حداکثری یا تمایل به نفوذ رسانه ای صاحبان اقتصاد و سیاست، تائید کننده فرآیندها و رویکردهایی است که فریبکاری رسانه را نشان می دهند.