دیوید سلی هر هنردوستی را به وجد می آورد و او را به باریک بینی وامی دارد. انگاری جادویی در نگارش و نگاهش هست که خواننده را بی درنگ به یاد راهی پیموده و از یادرفته می اندازد. نقدهای او بیش از آن که داده هایی درباره بافتار و سپهر هنری پیرامون اثر در دل داشته باشد، مخاطب را به راست دیدن و ژرفکاوی وامی دارد. به قول اینگرید رولند، معمار و استاد دانشگاه نوتردام نیویورک، بی اغراق هیچ نکته ای از دید دیوید سلی پنهان نمی ماند. سلی منتقدی بس هوشیار است و افزون بر مهارت بی بدیلش در هدایت قلم روی کاغذ، در مهار قلم مو بر بوم هم دستی چیره دارد و از سر همین ویژگی هم هست که باید نقدهای او را از همتایان دیگر جدا بشماریم. آویزگاه و نمایشگاه اثر مسئله سلی نیست، بل او از معنای اثر می پرسد و از ایده های درنهاده در آن. نقدهای گنجیده در این جنگ، به راستی که خبر از راست دیدن می دهند.