“نورتروپ فرای “در این اثر، ضمن یادکرد از تاثیر فراوان “کتاب مقدس” بر ادب مغرب زمین، بر آن است با بررسی مراحل تکامل زبان، این نتیجه را به دست دهد که سیاق زبانی کتاب مقدس ـ به رغم انطباق نداشتن با مراحل تکاملی زبان ـ سرشار از استعاره است و بی آن که در واقع اثر ادبی باشد، شاعرانه است .وی در این کتاب ذیل دو عنوان “آرایه کلمات “و “آرایه انواع “کتاب مقدس را از حیث زبان، استعاره، نوع شناسی و اسطوره بررسی می کند” .فرای ” یادآور می شود که “کتاب مقدس اسطوره تناوری است ;یعنی روایتی که کل زمان را از آفرینش تا آخر زمان در برمی گیرد .مایه وحدت این روایت هم مجموعه ای است از تصاویر مکرر که اگر این تصاویر را از سیر باز داریم، به یک دسته استعاره واحد تبدیل می شود و جملگی استعاره ها با جسم مسیح همتا می گردد .”