ارتباطات به دو صورت کلامی (زبان) و غیرکلامی (اشارات، رنگ و..) انجام می شود که مرکز و محور اصلی زندگی اجتماعی و بوجود آورندة جوامع انسانی است. پیش تر از زمانی که بشر زبان را فراگیرد از نمادهای تصویری و رنگ برای ایجاد ارتباطات کمک گرفته و عقاید و اهداف خود را با آن ابراز نموده است. هم چنین بی گمان اولین شکل نوشتاری به صورت تصویر در تمدن ها ظاهر شده و به طور مسلم رنگ نیز پیش از آن که کارکرد زیباشناسی داشته باشد کاربردی ارتباطی و نمادین داشته است. از این رو نگارنده به رنگ شناسی به ویژه کاربرد آن در ارتباطات پرداخته و با استفاده از نظریه های کارشناسان و تصاویر مربوطه، این موضوعات را بررسی کرده است: رنگ و ارتباطات؛ مرجع انتخاب رنگ و معیارهای زیباشناسی آن؛ تاثیرات فیزیولوژیک و ادراکی رنگ ها؛ سطح واکنش ها نسبت به انتخاب رنگ؛ و محدودیت و پیش بینی در انتخاب رنگ.