کتاب حاضر، با موضوع تأثیر فرهنگ ایرانی، روابط ایرانی در آسیای مرکزی، و ارتباط با ترکان و آداب و رسوم زندگی آن‌ها تألیف گردیده است. بازه زمانی منظور شده در این کتاب از دوران باستان، تا زمان حکومت سلسله سلجوقیان بر کشور ایران است. در فصل اول این کتاب، همسایگی قوم‌های ایرانی با ترکان باستان و نگاهی به جغرافیای اوراسیا شرح داده شده است، همچنین به معرفی قوم‌های فرهنگ‌ساز در آسیای میانه و داخلی می‌پردازد و نحوه پدیدار شدن ترکان را شرح می‌دهد. در فصل دوم به منظور توضیح تأثیرات دینی، به شرح درباره دین و جایگاه آن در جامعه باستانی، گاه کبودن، نفوذ باورهای زرتشتی در میان ترکان، نقش ایرانیان در گسترش آیین بودا در آسیاي میانه و چین و سرزمین ترکان، کوشش ایرانیان برای گسترش آیین مسیحیت نستوری در چین و آسیای مرکزی، آیین مانی در میان ترکان و چینی‌ها، پرستش جمشید در میان برخی قبایل ترک و پرستش ختو در میان مردمان ترک، می‌پردازد. در فصل سوم آیین‌های خاک‌سپاری و سوگواری معرفی می‌گردد که شامل شیوه‌های خاک‌سپاری و رفتار با کالبد مردگان، رفتن روح به جهان دیگر، زاری کردن سخت بر مرده و زخم زدن به خود، جایگاه اسب و قربانی کردن آن، رسم قربانی کردن انسان به هنگام خاک‌سپاری می‌باشد. فصل چهارم به اسطوره‌های بنیادگری، فرهنگ پهلوانی، و مفهوم شهریاری در نزد ترکان می‌پردازد. در فصل پنجم مفهوم توران ریشه‌یابی می‌شود. و در فصل آخر، روابط فرهنگی و اجتماعی ایرانیان و ترکان در سده‌های نخستین اسلامی توضیح داده می‌شود.