در روان‌شناسی به تغییر دادن پاسخ‌های رفتاری حاصل از تجربه به منظور بهتر کردن پاسخ‌ها برای مواجهه‌ی مجدد با موقعیت قبلی یا در موقعیتی جدید، یادگیری می‌گویند که امروزه یکی از مهم‌ترین شاخه‌های این حوزه به شمار می‌رود. از آن‌جا که این پدیده قابل مشاهده نیست، سنجش و تحقیق درباره‌ی آن بسیار مشکل بوده و تنها از طریق نتایج و پیامدهای آن صورت می‌گیرد. نظریه‌های یادگیری از نظر اصول فکری از یک‌دیگر متفاوت بوده و همین امر موجب تمایز نظریه‌ها از یک‌دیگر و بحث نظریه‌پردازان متفاوت در این حوزه شده است. نویسنده در کتاب حاضر پس از معرفی این موضوع و بیان تاریخچه‌ی آن به مسائل مهم یادگیری از جمله توانایی‌های ذاتی در یادگیری، رابطه‌ی آن با بافت اجتماعی ـ اقتصادی، تفاوت‌های فردی و دیگر مسائل مربوطه پرداخته و نظریه‌های مختلف نظریه‌پردازان معروف در این زمینه، مکاتب، نتایج و کاربردهای این موضوع را بررسی کرده است.