نظریه روابط ابژه‌ای یکی از چهار رویکرد اصلی در روان‌تحلیل‌گری است که به خاطر وجود برخی اصطلاحات روان‌پویشی و نیز اصطلاحاتی که بعدها توسط واضعان این نظریه ابداع شد، فهم نظری و کاربردی آن دشوار است. کتاب حاضر نظریه روابط ابژه‌ای را به شیوه‌ای ساده و موجز ارائه می‌دهد و کاربرد آن را در محیط‌های بالینی قابل درک می‌کند. علاوه بر این، قلم نویسنده به سبکی داستان‌گونه، چیزی شبیه به هدایت یک موقعیت درمانی واقعی است و گفت‌وگوهای میان درمان‌گر و بیمار در سراسر کتاب به منظور مصور ساختن موقعیت‌های معمول بالینی آورده شده است.