کتاب حاضر، در میان آثار «زیگموند فروید» و از دید تاریخ روان کاوی جایگاه ویژه ای دارد. این کتاب زمینة استفادة نظریه پردازان اجتماعی گوناگون را از روان کاوی فراهم ساخته است. فروید نه تنها برای فهم پدیده ای اجتماعی چون همبستگی گروهی از روان کاوی بهره می جوید؛ بلکه به تأثیر امر اجتماعی در حیات درونی خود نیز معترف است. فروید در این کتاب با دقّتی استادانه، پیوندهایی را که منجر به شکل گیری و تداوم توده می شود ترسیم کرده است.