اصطلاح «كودك استثنايي» اغلب به اين معناست كه كودك از نظر هوشي، جسمي، رواني و اجتماعي به ميزان درخورتوجهي نسبت به ديگر همسالان خود متفاوت است. آن‌قدر كه نمي‌تواند به نحوي مطلوب حداكثر استفاده را از برنامه‌هاي آموزش و پرورش عادي ببرد و ناگزير نيازمند توجه خاص آموزش و خدمات فوق‌العاده است. در اين كتاب از بُعد روان‌شناسانه نيازهاي ويژه كودكان استثنايي شامل «كم‌توان ذهني»، «اُتيسم»، «نقص توجه و بيش‌فعالي»، «اختلالات يادگيري»، «كم‌بينايي و نابينايي»، «كم‌شنوايي و ناشنوايي»، «مشكلات تكلمي» و «معلوليت جسمي و حركتي» بررسي مي‌شود.