در روان شناسی به تغییر دادن پاسخ های رفتاری حاصل از تجربه به منظور بهتر کردن پاسخ ها برای مواجهه ی مجدد با موقعیت قبلی یا در موقعیتی جدید، یادگیری می گویند که امروزه یکی از مهم ترین شاخه های این حوزه به شمار می رود. از آن جا که این پدیده قابل مشاهده نیست، سنجش و تحقیق درباره ی آن بسیار مشکل بوده و تنها از طریق نتایج و پیامدهای آن صورت می گیرد. نظریه های یادگیری از نظر اصول فکری از یک دیگر متفاوت بوده و همین امر موجب تمایز نظریه ها از یک دیگر و بحث نظریه پردازان متفاوت در این حوزه شده است. نویسنده در کتاب حاضر پس از معرفی این موضوع و بیان تاریخچه ی آن به مسائل مهم یادگیری از جمله توانایی های ذاتی در یادگیری، رابطه ی آن با بافت اجتماعی ـ اقتصادی، تفاوت های فردی و دیگر مسائل مربوطه پرداخته و نظریه های مختلف نظریه پردازان معروف در این زمینه، مکاتب، نتایج و کاربردهای این موضوع را بررسی کرده است.