فرايند ساخت داستان‌ها، فرايندي طبيعي است که به فرد در فهميدن خود و تجربه‌هايش ياري مي‌رساند. در اين فرايند، انسان رويدادهاي زندگي‌اش را در يک الگوي منسجم و به‌هم‌پيوسته که با احساسات و افکار همراه شده است؛ سازمان‌دهي و يادآوري مي‌کند. پيامد اين فرايند ايجاد احساس توانايي پيش‌بيني و کنترل زندگي در فرد است. ساخت و معنادهي به تجربه‌ها موجب افزايش قابليت کنترل بر تأثير هيجانات مي‌شود و تجزيه‌وتحليل آن‌ها را ساده‌تر مي‌کند. درنتيجه اين فرايند، شخص کمتر به نشخوار فکري مي‌پردازد. کتاب پيشرو، به مباحثي پيرامون تاريخچه، فلسفه، اهميت و جايگاه زبان و استعاره در روايت درماني پرداخته است و آن را به‌شکلي کارکردگرايانه در مشاوره بازتعريف مي‌کند، ازاين‌رو روايت‌درماني؛ رويکردي خلاقه به زندگي‌ست، جايي که انگاره‌ها جان مي‌گيرند.