“روشنایی خاموش شده” در قالب رمانی تاریخی، سرگذشت و تاریخ قرن هفتم تا نهم میلادی مسیحیان ایرانی تبار در چین است که با کشف سنگ نبشته ای در قرن هفدم میلادی و ارسال رونوشت آن به یک دانشمند چینی الاصل مسیحی به تصویر کشیده شده است. در این رمان مشخص می شود که یک هیات بیست و یک نفره از روحانیان مسیحی ایرانی تحت سرپرستی کشیشی، که در این لوح به زبان چینی، آلوئوبن نامیده شده است، در زمان سلسله ی تانگ به منظور ترویج انجیل به کشور چین رفتند. در کتاب، همگام با سرگذشت این مسیحیان ایرانی تبار، تاریخ و فرهنگ چین در عصر طلایی سلسله ی تانگ، هم زیستی مسالمت آمیز پیروان دیانت های مسیحی، زرتشتی، مانوی، بودایی، تابویی و کنفوسیوس و نیز بخشی از تاریخ ایران پس از سقوط سلسله ی ساسانی و سیاست خلفای بنی امیه و بنی عباس در امپراتوری وسیع عرب و نیز فرجام کار این مسیحیان در امپراتوری چین به نگارش درآمده است. نویسنده در مقدمه ی کتاب برای تشریح مسیحیت ایرانی و شرایط و چگونگی اشاعه ی آن در امپراتوری ساسانی و سپس در چین خلاصه ای از تاریخ مسیحیت ایران از زمان شاپور اول ساسانی (241 تا 272 میلادی) تا حمله ی اعراب به ایران در قرن هفتم میلادی را بیان کرده است.