ادبیات نمایشی زنان ایران همواره طی سال های بسیاری مورد کم توجه ای بسیار بوده است. هنوز هیچ سند و آرشیو و مجموعه خاصی در این مورد وجود ندارد. متن ها و عکس ها، اسناد فعالیت های نمایشی زنان طی سال ها و دهه های گوناگون نامنسجم و پراکنده و در حال نابودی است. بسیاری از آن ها جایی ثبت نشده اند و عکس یا مجموعه ای از روند کاری آن ها وجود ندارد. این پژوهش می کوشد بخشی از خلأ پژوهشی ادبیات نمایشی زنان ایران و ناگفته های آن را پر کند و ادامه راه نسلی باشد که امروز به جز چند مقاله و داستان و متن نمایشی از آن ها چیز زیادی نمی دانیم. با مطالعه این آثار درمی یابیم میان چالش ها و مشکلات و بحران های زنان نسل های گذشته با بحران های امروز زنان پیوستگی ریشه دار وجود دارد. هرچند اولویت ها و چشم انداز فعالیت های زنان امروز با دیروز متفاوت باشد.