ویکتور ترنر به عنوان نظریه پرداز انسان شناسی بر آن بود که جامعه و فرهنگ را همانند یک فرآیند درک کند، درواقع ترنر نسبت به رویکردهای موجود قائل به سیالیت بیشتری در جریان درک واقعیت اجتماعی بود. ترنر تلاش می کرد تا نشان دهد که واقعا جامعه چگونه توسط اعضای آن زیست می شود و چگونه واحدهای نمادین میدان های اجتماعی و ژانرهای زیباشناختی معنا و احساسات را ساخته و پرداخته می کنند و تغییر می دهند. تأکید بر مفهوم درام اجتماعی اهمیت مفهوم اجرا و نمایش را در اندیشه اجتماعی او نشان می دهد. درک نظریه ویکتور ترنر از سویه های دراماتیک و نمایشی جامعه یا درواقع تلقی فرهنگ به مثابه اجرا و نمایش موجب شکل گیری گفت وگو میان انسان شناسی و مطالعات اجرا، شده است. در این کتاب با بررسی نظریه انسان شناختی «ویکتور ترنر»، رویکرد فرآیندی وی به فرهنگ، تحلیل می شود.