نویسنده در این کتاب در باب نظریه “توصیه گرایی” در قلمرو فلسفه اخلاق بحث نموده است. مباحث کتاب ذیل این عناوین سامان یافته است: زبان توصیه گر؛ جمله های امری و منطق؛ استنتاج؛ انتخاب بر اساس اصل؛ طبیعت گرایی؛ معنا و معیار؛ توصیف و ارزشگذاری؛ تحسین و انتخاب؛ خوب در بافت های اخلاقی؛ “باید” و “صحیح”؛ باید و جمله های امری؛ یک الگوی تحلیلی. نوشته حاضر ترجمه کتاب The Language of Morals” “ریچارد مروین هیر” ـ فیلسوفی تحلیلی ـ است که با شیوه خاص خود به کشف زبان اخلاق می پردازد. “از نظر هیر، ساده ترین و بنیادی ترین شکل جمله های توصیه گر جمله امری است و اگر ما دریابیم که گفتارهای اخلاقی به جمله های امری بسیار شبیه اند، به سادگی می توانیم نقش اساسی آن ها را در جریان زندگی بفهمیم”. جمله های امری به ما می گویند که کاری را انجام دهیم، نه این که وضع از چه قرار است…. هیر مدعی است که احکام ارزشی راهنمای عمل اند و این ویژگی لازمه جمله امری است.اما جمله های اخلاقی با اوامر کلی فرق دارند”.