در این کتاب، دربارة ماهیت زبان، متافیزیک، منفعیت، ریشه های نیهیلیسم و بی بنیادی وجود آدمی از منظر نگارنده و فلسفة فکری وی بحث شده است. مباحث کتاب حاضر، در واقع محصول سمیناری هشت روزه است که نگارنده در خلال سال های 1979 و 1980 در آن شرکت کرد. بحث اصلی در کتاب با نقل قولی از «گوهر زبان»، اثر «هایدگر» آغاز شده که فیلسوف در آن از «رابطة گوهر زبان و مرگ» سخن گفته است. کل سمینار هم پژوهشی در باب ماهیت و احتمال وجود همین رابطه، لحظات مهم و سرنوشت ساز ظهور آن در طول تاریخ متافیزیک و نیز بررسی امکانات اندیشة «هایدگر» و جست وجوی مرز نهایی این اندیشه است. این کتاب، نشان از «روش تحلیل» کار فکری نگارنده دارد. او از «امر زبانی» به «امر وجودی» نقب می زند و این گونه «راه رهایی» را بر «زمین هستی» بنا می کند. «آگامبن» از سویی جهان معاصر را تیزبینانه نقد می کند و از سوی دیگر نگاهی امیدوار به «اجتماع آینده» دارد.