نویسنده در این کتاب در پی پاسخ دادن به این پرسش رایج است که چرا در ایران بسیاری از مردم از سیاست خوششان نمی آید؟ ریشه های تاریخی و فرهنگی هراس از سیاست چیست و آیا امکان تغییر این وضعیت وجود دارد؟ پاسخی که نویسنده کتاب به این پرسش مهم می دهد این است که هراس از سیاست در ایران ریشه در تجربه جمعی ما از سیاست ورزی در دوران اخیر یعنی بعد از مشروطه دارد. ما نتوانستیم به اهداف و آرمان های مشروطه دست پیدا کنیم؛ بنابراین تصویر خوبی از سیاست در ذهن جمعی ما ایرانیان شکل نگرفت و سیاست همنشین واژه هایی مثل پدرسوختگی، دروغ گویی، بی پدر و مادر بودن، زندان و آزارواذیت شد.