در مقدمة کتاب حاضر آمده است: «سلطه جویی نان و سلطه پذیری مردان به هر صورت و شکلی که باشد، دقیقا به همان دلایلی که سلطه پذیری زنان تقبیح شده است؛ مطرود است. در ادبیات سنتی ایران و در فرهنگ های باستانی، گفتارهای بدبینانه و تحقیرآمیز بیمارگونه ای دربارة زنان وجود دارد. در نگاه علمی پژوهش حاضر، این قبیل اظهارات جزمی خرافات گونه، محلی از اعراب ندارند». نویسنده در ادامه می افزاید: «این اثر نوعی بررسی از شکل جدید و متفاوت سلطه است و به لطیفه های محافل شبانه ربطی ندارد… نوشتة حاضر، تلاشی است جهت کنار زدن پرده از روی بعضی واقعیات که به یاری اسطوره ها و گاه با ریاکاری ها و ناآگاهی ها پوشانده شده اند و برملا کردن بخشی از جامعة خودمان که در عین دردناک بودن واقعیتی انکارناپذیر به شمار می رود».