این کتاب، در چهار بخش با موضوع خودمختاری زیباشناسی؛ وابستگی هنر؛ گسست ها و چرخش های زیباشناسی در قرن بیستم، تدوین گردیده و تلاشی در جهت شرح ارتباط تنگاتنگ بین زیباشناسی با فلسفه و عقلانیت است. نگارنده در این راستا به بررسی اندیشه های کانت و هگل پیرامون مبحث زیباشناسی پرداخته و سپس از پیدایش مدرنیته و چرخش زیباشناسی فلسفه از منظرهای گوناگون سیاسی و فرهنگی در قرن بیستم، سخن به میان آورده است. در پایان به اثبات این مدعا پرداخته که هنر و فلسفه از رابطه ای نزدیک اما پرتنش با یکدیگر برخوردار هستند.