“قهرمان هزارچهره” اثر “جوزف کمپبل” سال ها یکی از موثرترین کتاب های قرن بیستم به شمار می رفت. اندیشه هایی که در کتاب وی بیان شده تاثیر به سزایی در داستان گویی داشته است. نویسندگان، هرچه بیش تر متوجه الگوهای بی زمان و مکانی می شود که کمبیل شناسانده است و آن ها آثار خویش را با این الگوها غنی می سازند. کمپبل دریافت که داستان گویی اعم از خودآگاه یا ناخودآگاه از الگوهای کهن اسطوره پیروی می کند و هر داستان از خام ترین لطیفه ها تا باارزش ترین آثار ادبی را می توان بر حسب سفر قهرمان، اسطوره ی واحدی که اصولش را در قهرمان هزارچهره مشخص کرده، درک کرد. داستانی که بر اساس الگوی قهرمان بنا شود جذابیتی دارد که همه آن را حس می کنند چرا که ریشه در ناخودآگاه جمعی دارد و مسائل عام بشری را بازتاب می دهد. این نوع داستان ها به سوالات عام کودکانه می پردازند: من کی ام؟ از کجا آمده ام؟ پس از مرگ به کجا می روم؟ چه خوب است و چه بد در این باره چه باید بکنم؟ فردا چگونه خواهد بود؟ دیروز کجا رفت؟ آیا به جز ما دیگرانی نیز هستند؟ داستان قهرمان به رغم تنوع بی پایان، در اصل همیشه یک سفر به حساب می آید. قهرمان از راحتی و آسایش محیط مادی دست می شوید و با پذیرش خطر چالش برانگیز دنیایی ناآشنا پا به آن می گذارد. کتاب حاضر در فصل نخست مروری بر جغرافیای سفر و متمرکز بر سفر دوازده محله ای کتاب قهرمان است. در ادامه ، کهن الگوها، شخصیت های دراماتیک اسطوره و داستان معرفی شده و هفت صورت مثالی یا کارکرد روان شناختی خاصی که در تمام داستان ها یافت می شوند شرح داده شده است. دفتر دوم با عنوان “مراحل سفر” به بررسی دوازده مرحله ی سفر قهرمان اختصاص یافته است. در هر بخش مثال هایی از این فیلم های کلاسیک و جدید آورده شده است.