شبه جزیره عربستان از سده ششم میلادی به کانون رقابت های دیپلماتیک ساسانیان و بیزانس برای دسترسی به راه های تجاری دریایی و زمینی تبدیل شد. این کشاکش ها نقش بسیار مهمی بر سرنوشت تاریخی سرزمین عربستان و دو قدرت بزرگ امپراتوری در اواخر عهد باستان داشت و یکی از مهم ترین نتایج آن فتح منطقه یمن توسط نیروهای «خسرو اول ساسانی» بود. در این کتاب به بررسی انگیزه ها و پیشینه روابط دیپلماتیک ساسانیان و بیزانس در جنوب عربستان و مناطق مهم تجاری سواحل دریای سرخ براساس منابع کتیبه ای و متون یونانی و سریانی که تاکنون کمتر مورد توجه قرار گرفته اند، پرداخته می شود.