آثار بزرگ هیچ گاه خلق نمی شوند، بلکه توسط آهنگساز درک می شوند و به این دلیل، پس از یافتن موجودیت، دیگر نیازی به تکمیل و اصلاح ندارند. همانند کودکی که رفتارهای پدر و مادر خود را تقلید می کند، آهنگساز نیز مدام و پیوسته در صدد ادای ادراک ابتدایی خود از اثر است. آفرینش این آثار همانند معجزه غیر قابل باور اما طبیعی است.