«محمد حسین» برادر «محمدعلی رجایی» بعد از فوت پدر، تحصیل را رها کرده و به تهران می رود تا بتواند کمک خرج خانواده باشد. پس از مدتی محمدعلی نیز به همراه مادرش به تهران، نزد برادرش می آیند. او روزها کار می کند و شب ها درس می خواند، دیپلم می گیرد و بعد به سراغ معلمی می رود. نخستین مدرسه ای که در آن درس می دهد در شهر بیجار است. پس از آن برای شرکت در امتحانات دانش سرای عالی به تهران بازمی گردد و در رشتة ریاضیات پذیرفته می شود. وی پس از طی این مرحله در مقطع کارشناسی ارشد و در رشتة آمار در دانشگاه تهران ادامه تحصیل می دهد و در مدرسة کمال مشغول به کار می شود. او که از فعالان مبارزات انقلابی بود در 11 اردیبهشت 1342 دستگیر می شود، اما چون نمی توانند جرم وی را ثابت کنند از زندان آزاد می گردد، رجایی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به ریاست جمهوری کشور انتخاب می گردد و در 8 شهریور 1360 در بمب گذاری ساختمان نخست وزیری به شهادت می رسد. نگارنده در هشتمین شماره از مجموعة «قهرمانان انقلاب» در روایتی داستانی زندگی شهیدمحمدعلی رجایی را به مخاطب عرضه کرده است.