نقدی بر عملکرد و اندیشه های سیاسی سیدمحمد موسوی خویینی ها و نقش وی در برخی از حوادث سیاسی و اجتماعی ایران در دهه های هفتاد و هشتاد شمسی است. در این کتاب سعی شده است ضمن مروری کوتاه بر عملکرد سیاسی و افکار سیدمحمد موسوی خویینی ها، بر این نکته تأکید گردد که عامل اصلی برخی از بحران های سیاسی مانند حادثه کوی دانشگاه و حوادث پس از انتخابات ریاست جمهوری در سال 1388 شخص ایشان بوده که با زیرکی خود را پشت این حوادث پنهان کرده است. نگارنده ایشان را رهبر چپ های انقلابی در ابتدای پیروزی انقلاب و سپس رهبر اپوزسیون در دهه های بعدی انقلاب معرفی کرده و موضع گیری های ضد و نقیض ایشان در مواقع حساس انقلاب و همچنین چرخش های سیاسی وی را بی اساس برشمرده است. نویسنده تقابل آشکار و پنهان ایشان با نظام و رهبری را غیرقابل توجیه ارزیابی کرده و معتقد است در اغلب موارد مواضع انتقادی وی به ویژه رویارویی جدی وی با نظارت استصوابی در راستای اهداف آمریکا و سایر دشمنان انقلاب اسلامی بوده است.