اردبیل برای سال های متمادی مرکز سکونت عرفا و صوفیان بوده است و به طور قطع تصوف و عرفان با شروع حکومت صفویه وارد این شهر نشده و بلکه از سال ها قبل در اردبیل رواج داشته است و شیوخ و عرفای بزرگی در اردبیل سکونت داشته اند که مزار آنان محل زیارت رهروانشان و از جمله خود «شیخ صفی الدین اردبیلی» بوده است. در این کتاب زندگانی سه شاعر عارف و حکیم متأله اردبیل «شمس عطار»، «میرزا محسن عماد»، و «میرزا محمدعلی احزن» بررسی می شود.