در حساب و کتاب کربن که همواره نشانگر خیزش گازهاست، شبهه و دروغی در کار نیست. گازهای گلخانه‌ای هر سال از سال پیش، بیشتر تولید می‌شوند و میزان گستردگی‌شان هم بیشتر است؛ گازهایی که با حبس گرما برای نسل‌های آتی جهان می‌سازند داغ تر، سردتر، بارانی تر، تشنه‌تر، گرسنه‌تر و خشمگین تر! اگر همچنان با چشم بستن بر فرایند تصاعد گازها، همین جا که هستیم بمانیم و همین راه را ادامه دهیم، تغییر آب و هوا همه دنیایمان را زیر و رو خواهد کرد. شهرهای بزرگمان احتمالاً زیر آب خواهند رفت، دریاها تمدن‌های دیرینمان را خواهند بلعید و به احتمال خیلی زیاد، فرزندانمان بخش‌های عمده‌ای از عمرشان را در جنگ و گریز با طوفان‌های مهلک و خشک سالی‌های بی حد و مرز خواهند گذرانید…