«سه سال در شانگهای»، شرحِ حال سه سال زندگی نویسنده در چین، به خصوص در شهر شانگهای و به ویژه در دانشگاه «سیسو» است. نویسنده درخصوص آنچه به رشته ی تحریر درآورده، می گوید: آنچه در اینجا آمده، مشاهدات و دریافت های شخصی من است، از میان میلیون ها و یا میلیاردها نگاه، در کشوری که خود «جهانی است بنشسته در گوشه ای»؛ هیچ یک از مطالب کتاب را که گاهی به جوهر طنز نیز آغشته شده، نمی توان به عنوان حکمی قطعی و استثناناپذیر دانست. ممکن است «دیگری» به شیوه ای متفاوت ببیند و بازگو کند؛ شاید برخی از این مطالب را «چین رفتگان و در چین ماندگان» بارها دیده اند و شنیده اند، لیکن گذاشته اند و گذشته اند، مثل بسیاری از رویدادهای روزانه، اما من فکر کردم حیف است که آن ها را بگذارم و با خود نبرم و به دیگران هدیه نکنم. اگر درگذشته «جهاندیده بسیار می گفت دروغ»، عصر ارتباطات، «جهاندیدگان» را به «درستگویی» سوق داده است.