کتاب حاضر، مشتمل بر پنج داستان بلند با عنوان های «ایکیا»، «تار زن»، «تجریش ـ سربند»، «این شهری ها…» و «مهمان» است. داستان های این کتاب فضایی مانند دیگر آثار این نویسنده دارند و دربارة زندگی انسان های شهرهای امروز هستند. قهرمان های این داستان ها، زنان هستند. در این کتاب می خوانیم: «وسط این شاید و بایدها چرتم برده بود که صدام کرد. یک عمل ساده است. فقط ترکش را در می آورند و همین. روز اوّل، وقتی بی هوشی از سرش پرید کلّی با ما شوخی کرد. گفت مگر زاییده ام که همه تان آمده اید بیمارستان؟ بهش گفتیم ما از آن رفیق های بد نیستیم، گفتیم منتظریم که پنجشنبه برویم دم رودخانه کرج و کباب درست کنیم. گفت می میرد برای کتاب و ما همگی خندیدیدم. ولی وقتی خندید جای بخیه هاش درد گرفت و یک قطره اشک از گوشه چشمش سر خورد که یواشکی پاکش کرد. یعنی روز به روز بدتر می شد؟ نکند اصلا یک چیز دیگرش باشد.»