کتاب حاضر، حاوی هجده داستان کهن ایرانی، برگرفته از سیاست نامه، اثر خواجه نظام الملک (408ـ485) است. برخی از عناوین داستان ها عبارتند از: «مارگیر طمعکار»؛ «حکایت ملک قباد و خشکسالی»؛ «بهرام گور و وزیر»؛ «زنجیر عدالت»؛ «شیطنت کودکانه»؛ «مامون و امیر حرص» و «کار خیر حاجی رشید». در خلاصه داستان «حکایت ملک قباد و خشکسالی» آمده است: «قباد» یکی از فرمانروایان دوره ایران باستان و پسر انوشیروان ساسانی به «شیرویه» ملقب بود. در زمان پادشاهی وی، هفت سال در جهان خشکسالی اتّفاق افتاد. «قباد» برای جلوگیری از گرسنگی مردم، به کارگزاران دستگاه حکومتی دستور داد تا همراه با سختگیری های موجّه و منطقی، غلاتی را که در انبار وجود داشت، به قیمت کم و به صورت رایگان به مردم فقیر بدهند. با سخت گیری و تدبیر «قباد» و اجرای نظم در طول هفت سال خشکسالی، هیچ کس از گرسنگی نمرد و همگی با موفقیت دوران خشکسالی را گذراندند.