دو مبحث عمده ی کتاب درباره ی هدف ویژه و وسیله ی ویژه ی امر سیاسی است که در پی آن تعریفی از سیاست به دست داده می شود: “سیاست فعالیتی اجتماعی است که با تضمین نظم در نبردهایی که از گوناگونی و ناهم گرایی عقیده ها و منافع ناشی می شوند، میخواهد به یاری زور ـ که اغلب بر حقوق متکی است ـ امنیت بیرونی و تفاهم درونی واحد سیاسی ویژه ای را تامین کند…”. نگارنده در پایان خاطرنشان می کند: “از صد سال پیش به این سو، پیوسته زوال دولت و پایان سیاست را اعلام می دارند و می گویند دلیل چنین افولی اقتضای فلسفه ی تاریخ است. اما نه تنها شاهد پایندگی فعالیت سیاسی هستیم، بلکه سرنوشت این جهانی ما بیش از همیشه به تصمیم نا به هنگام اراده ی سیاسی بستگی دارد”.