«علامه میرزا محمد بن عبدالوهاب قزوینی»، مشهور به «علامه قزوینی» (۱۱فروردین‌ماه سال ۱۲۵۶، تهران – ۶خردادماه سال ۱۳۲۸، تهران)، ادیب و پژوهشگر تاریخ و فرهنگ ایران بود. در این کتاب، ابتدا شرحِ‌حال خود‌نوشت علامه قزوینی، ارائه می‌شود. سپس به کتاب‌شناسی ایشان پرداخته می‌شود و در ادامه، نامه‌های قزوینی به دوستانش و یادداشت‌های او درباره شاهنامه و شاهنامه‌پژوهی، تحریر می‌گردد.