کتاب حاضر، در 12 فصل در باب شعر و شخصیت شماری از اصحاب حکمت و ادب است همچون: «فیاض لاهیجی»، «حاج ملاهادی سبزواری»، «امام خمینی»، «مهرداد اوستا»، «علامه حسن زاده آملی»، «علیرضا قزوه»؛ همچنین بحثی درباره نسبت مولوی و تکثرگرایی نیز در این کتاب نگاشته شده است. شعر پس از انقلاب، شاخصه های شعر دینی، شرایط امام منبع تفسیر شعر او، تفسیر عشق از زبان رومی و جامی، جهان بینی شهودی برخی از موضوعات مورد بررسی در این کتاب هستند.