کتاب حاضر در خصوص معرفت افزایی دینی با توجه به اندیشه های والای امیر المومنین (ع) در نهج البلاغه تهیه و تدوین شده است. در این اثر نخست شیوه های نظری امام علی (ع) در معرفت افزایی دینی آورده و به روش های مرسوم در علم منطق مانند استدلال، برهان، جدل، خطابه و شعر استناد می نماید. در ادامه پژوهشگر شیوه های عملی آن حضرت در افزایش شناخت مذهبی بیان نموده و به معرفی اسوه در جامعه پرداخته و الگوهای مثبت و منفی را بازشناسی می کند. در پایان این نوشتار یک چارچوب معرفت افزایی دینی ارائه داده و به حقانیت و عقلی بودن و نیز تطابق معرفت و پیام با نیاز مخاطب در افزایش معرفت دینی اشاره می نماید. هدایت باطنی در این مجموعه از موضوعاتی است که قابل ذکر می باشد.