این اثر با تأملی در ادبیات سیاسی دوره اسلامی که با آرمان های مردم ارتباط مستقیم دارد می پردازد. مؤلف با بررسی ادبیات سیاسی کلامی دولتمردان و گروه های گوناگون و واکاوی در واژه های بکار رفته در ادبیات جریان های سیاسی عصر اموی، اعتقادات کلامی و سیاسی این دوره را بررسی می نماید. چراکه با بررسی این ادبیات بسیاری از رازهای مگوی احزاب سیاسی که به ناحق به خلافت رسیده اند نیز به حق به اثبات می رسد. مؤلف با پرداختن به ادبیات سیاسی در تاریخ اسلام و علی الخصوص دوره خلافت بنی امیه و سرودهای شاعران و خطیبان که انگیزه سیاسی داشتند و همین سروده ها مسیر خلافت بعضی از خلفا را کاملاً عوض کرده است. می توان گفت که سروده های شاعران دوره ی اموی با جنگ نرم عصر امروز برابری می نماید مؤلف در پنج فصل به ادبیات سیاسی عصر بنی امیه پرداخته است؛ و با در نظر گرفتن شرایط سیاسی عصر اموی به ادبیات سیاسی حاکم در این زمانه می پردازد و در ادامه با بررسی اندیشه های شاعران حزب اموی، اندیشه های شاعران حزب علوی همراه با سروده های آنان بررسی می نماید. مؤلف همچنین با نام بردن از شاعران علوی و اموی گریزی می زند به زندگی آنان و حاکم وقت اندیشه ها و دیدگاه های سیاسی آنان را مورد بررسی قرار می دهد. مؤلف هدف خود را از تألیف این اثر بررسی وقایع مختلف و مهم تاریخی و ظهور بعضی از فرقه های کلامی و سیاسی که به جرئت می توان گفت در شکل گیری بسیاری از وقایع مهم تاریخی نقش برجسته ای داشتند.