کتاب حاضر، از مجموعة «روایت دیگر» با موضوع جنگ ایران و عراق (1359ـ1367) است. داستان ماجرای دختری به نام «پونه» است. پونه یک دختر ایرانی است که در زمان جنگ ایران و عراق، توسط عراقی ها اسیر شده است. او توسط «صفیه» پیرزنی تنها بزرگ شده است. چندین سال صفیه ایرانی بودن او را مخفی نگه داشته و از او در مقابل مردان هوسباز مراقبت کرده است. اینک صفیه برخلاف میل باطنی، با اعمال سختگیرانة خود پونه را راهی مرز می کند تا به زادگاه خود ایران بازگردد. پونه با عکس امام که روزی پسرک بسیجی به وی داده بود و نشان دهندة ایرانی بودنش است در حالی که شدیداً نسبت به صفیه احساس علاقه می کند. به سوی مرز حرکت می کند.