در این مجموعه علاوه بر متن “طواسین” اثر “منصور حلاج” ترجمه ی فارسی آن از روزبهان بقلی ـ براساس نسخ خطی استانبول و لندن ـ به چاپ رسیده است. کتاب با تحلیل و تفسیر و نقد ترجمه، همراه با نقد توضیحات و تعلیقات فراهم آمده است. گفتنی است “طواسین” جمع “طا ـ سین”، و “ط” و “سین” دو حرف اول سوره ی شعرا، نمل و قصص است. “به عقیده ی حلاج، حروف یاد شده، نماد دو واژه اند که با این حروف شروع می شوند: ط، نماد واژه ی طهارت: “پاکی”، “منطق اولیه” یا همان “طهوریه” ی او مذکور در باب “ازل” که هیچ مخلوقی قادر به تکدرش نیست و سین نماد ثنا تا ابد، ابدیت بدون پایان، پرتو یا هاله (تجلی) مطلق نهایی. اما “نون” آخر طواسین، نماد “نوال” است، موهبتی که حقیقت حق به ارواح و اجساد بدان می دهد و این نوال در آن ساکن می شود، آن هم با روشنی نور او و با ویژگی عشق و جذبه ای که حقیقت حق در مطلق مطلق تقدیمشان کرده است”.