پژوهشی در مورد علل وقوع حادثه عاشورا و قیام امام حسین(ع) است. در ابتدای این اثر به تبیین واقعه سقیفه و پیامدهای سیاسی و اجتماعی ان در جهان اسلام پرداخته شده و روند تغییر ارزش های اسلامی در نهاد حکومت و اجتماع بر اثر انحراف مسأله خلافت و حکومت، مورد شرح و بررسی قرار گرفته است. نویسنده در همین زمینه به نقش مؤثر معاویه در ایجاد تغییرات ارزشی در عرصه حکومت و جامعه اسلامی آن زمان اشاره کرده و قداست زدایی از دین اسلام و احکام شرعی توسط وی را با ذکر نمونه هایی از اقدامات ضد دینی وی و ارایه قرائتی جدید از دین توسط افراد منحرف و علمای درباری توصیف نموده است. نگارنده حادثه کربلا را به علت همین تغییرات ارزشی صورت گرفته در جامعه و به حاشیه راندن اهل بیت(ع) عنوان نموده و علل قیام امام حسین پس از مرگ معاویه و با به خلافت رسیدن یزید را مورد تجزیه و تحلیل تاریخی قرار داده است. از دیدگاه نویسنده پس از واقعه سقیفه و با به قدرت رسیدن بنی امیه، جامعه اسلام به تدریج به عصر جاهلیت برگشت نموده و ضعف اندیشه و رفتار در میان مسلمانان به شدت افزایش یافت تا اینکه منجر به واقعه دلخراش عاشورا شد.