بازخوانی شرایط و مشکلات دوران حکومت «امام علی»(ع) است. نویسنده با این باور که انقلاب اسلامی ادامه حرکت جهانی نبی اکرم و بروز دوباره حکومت شیعی در تاریخ است؛ همانند تجربه پیشین خود، امروز نیز از برخی آفت های درونی رنج می برد. از طرفی نیز انقلاب اسلامی راه و عملکرد خود را ادامه حکومت آن حضرت تفسیر می کند و چالش های پیش روی خود را نیز از همان سنخ می یابد. وی به منظور جلوگیری انقلاب از دچارشدن به سرنوشت حکومت علوی بر تحلیل برخی از مشکلات آن حضرت که به صورت جریان های معارض با ایشان تجلی کرده بودند، پرداخته است. در این اثر تحجرگرایی و بی بصیرتی مردم نسبت به مقام مولا و اشرافی گری، بدعت گذاری، منافق روشی و براندازی جریان های خواص، در کنار جریانی که به ظاهر در جبهه حق بود؛ ولی با سکوت خود در عمل به مخالفت می پرداخت به عنوان اصلی ترین آفت های درونی حکومت علوی معرفی شده اند.