این رمان که از سوی نویسنده به زادگاهش، شهر داریون تقدیم شده است، داستانی است که اتفاقات آن میان واقعیت و خیال در حال رفت وآمد است و مخاطبش را در فضایی اسطوره ای به حرکت وا می دارد. این رمان از تصمیم راوی برای ترک محل زندگی و سفر به زادگاهش آغاز می شود. او نامه ای از پسرعمویش دریافت کرده که در آن از حضور موجودی عجیب در شهر خبر می دهد. موجودی که اهالی بومی از وی به عنوان «آل» یاد می کنند و پسرعموی راوی در نامه ای به او ذکر می کند که دیده است که هرلحظه به شکل موجودی درمی آید. این نامه و حادثه بهانه ای است برای سفر راوی به گذشته خود و مواجهه با داستان ها و افسانه هایی که از کودکی با آن ها مواجه بوده و بسیاری از آن ها هنوز نیز برای او نامفهوم باقی مانده است.