برای قرون متمادی قوانین آسمانی مذهبی و سنت های زمینی اجتماع موانعی بر سر راه عشق تصور می شد. از این رو، سراسر تاریخ ادبیات و فرهنگ جهان پر بود از عشاق ناکام و عشق های نافرجام. قرن بیستم هرچند قرن زوال سنت های پدرسالارانه، نظام های مذهبی و جوامع قبیله ای نام گرفت، با این حال انسان قرن بیستم تنهاتر از همیشه بود. گویا مرگ (پدر کیف)
«فرویدی» تحت فرمان وقیحانه ی (لذت ببر) «سوپرایگو»؛ نه تنها لذتی به او نبخشیده، که او را با این اضطراب نیز مواجه کرده است که آیا به اندازه کافی لذت می برم؟ «عشق در زمانه ی تنهایی»، کاوشی است بر مبنای روانکاوی فرویدی – لکانی در باب دسته ای از بنیادی ترین و هم زمان پیچیده ترین مفاهیم همبسته: جنسیت، عشق و قدرت و… .