محور اصلی رمان “عشق “است ;عشق های تلف شده، بی عاقبت و ناتمام .رمان حاوی پنج بخش است .دو شخصیت در مقام نویسنده یکی پس از دیگری در رمان ظاهر می شوند .این دو شخصیت قرار است خاطرات بانویی پیر را تحریر کنند . نویسنده نخست، در بحرانی ترین لحظات از ادامه کار سر باز می زند و آن را به دست نویسنده دیگری می سپارد .توفیق دیدار بانوی پیر برای نویسنده جدید حاصل نمی شود و او خود تصمیم می گیرد تا برای ادامه حکایت، پایانی بیندیشد . اما در این میان چند پرسش اساسی در ذهن او مطرح می گردد” :این بانوی عاشق آیا از آغاز وجودی خارجی داشته است؟”، “آیا او ساخته ذهن نویسنده نخست نبوده است؟”، “آیا انبوه پیچیده خاطرات رازی را در خود پنهان کرده است؟”، “آیا اساسا هدف از نوشتن روشن ساختن حقیقت است یا پنهان کردن آن؟”، “عرف، اخلاق، عادت و سنت آیا در ایجاد ارتباط خلاق انسانی مانع ایجاد می کنند؟ “و “جهانی که مردان را به شیطنت جنسی تشویق می کند آیا چنین شیطنتی را از جانب یک زن به رسمیت می شناسد؟ “با همه آنچه یاد شد، دشواری “نوشتن “نیز مضمون دیگر این رمان است .