نویسنده در این کتاب کوشیده به شیوه خاص خودش نوعی عقلانیت از میان «لایه های پنهان در افراط گری ها و هنجار گریزهای» آثار «ساد» به دست بدهد. در کتاب ابتدا این پرسش مطرح شده که چرا باید «ساد» خواند؟ و در ادامه به معاصر بودن «ساد» اشاره کرده است. نویسنده با روش خاص خودش، درصدد بیرون کشیدن نوعی عقلانیت از «مارکی دو ساد» از میان لایه های پنهان در افراط گری ها و هنجار گریزی های او در نوشتارش است تا بتواند «ساد» را به واسطه همان عقلانیتی که در او یافته نقد کند و تناقضاتش را عیان سازد.