بی شک قرآن کریم قانون شریعت اسلام، و عترت مفسر و مجری آن به شمار می رود؛ و این دو امانت گرانبهای پیامبر(ص)، هر یک گواه بر حقانیت دیگری هستند.
نوشتار حاضر بر اساس احادیثی از معصومین(ع)، جدایی ناپذیری«قرآن و عترت» را اثبات نموده؛ و از عظمت و پیشوایی بر حق خاندان اهل بیت(ع) سخن گفته است.
عمده مباحث کتاب به مقوله«علوم قرآنی» و جایگاه آن نزد اهل بیت(ع) اختصاصا دارد. لذا نگارنده ضمن تبیین روایت هایی از صحابه، تابعان و نظرات دانشمندان علوم قرآنی، همچنین استناد به شواهد عقلی و تاریخی، به استخراج مطالبِ علوم قرآنی از روایات ایمه ی معصومین(ع) می پردازد.
دانش علوم قرآنی، مفاهیمی برای درک و فهم مسایل گوناگون قرآن هستند؛ که می توان به اسباب نزول، مکی و مدنی بودن آیات، اعجاز قرآن، محکم و متشابه… اشاره کرد.
در این میان از نظر لغوی و اصطلاحی واژه های«تأویل و تفسیر» بررسی گردیده و جایگاه هر یک در قرآن و احادیث و دیدگاه مفسران بیان می شود.