در کتاب علیه همدلی، پاول بلوم، پروفسور دانشگاه ییل از تحقیقات خود بر روی همدلی و تأثیر آن بر زندگی اجتماعی انسان صحبت می کند و توضیح می دهد که چطور همدلی می تواند انگیزه ای برای بی عدالتی در جامعه باشد. همدلی احساسی غیر منطقی و دمدمی است که به انسان، دیدگاهی خودخواهانه القا می کند؛ قضاوت را آلوده و در نتیجه، به بی رحمی ختم می شود و انسان زمانی بهترین عملکرد را دارد که بدون تکیه به همدلی و با کمک اخلاقیات، تصمیم گیری و رفتار کند. در واقع آنچه گسترش یافته، دایره همدلی نبوده، بلکه دایره حق و حقوق بوده، حق اینکه سایر موجودات زنده هر چقدر هم دور یا متفاوت باشند، از آسیب و استثمار انسانی باید در امنیت باشند.