«عیار ناتمام»، رمانی درباره حیات چندین نسل است؛ از مارکسیست های دهه 40 تا انقلابی های دهه 50. نویسنده در این رمان زوایه دید تغییر یافته ای را نشان می دهد که تصویری از مرزهای مه آلود جامعه را ترسیم می کند. در این سکوت اجباری عشق های واقعی از دست می روند و حتی جای دردناک زخم ها را مرهمی نیست. تعارض و شکاف در فضای ملتهب سال های پایانی دهه 80 و ورود به زندگی و خواست و تفکر نسلی که جنگ را ندیده و انقلاب را حس نکرده است، بخش دیگری از داستان را شکل می دهد.