عصر ما، عصر اضطراب است. یک اضطراب همگانی واگیردار که مثل ویروس در همه دنیا پخش شده است. رویدادهای اطرافمان، بی عدالتی ها، دردها و بحران ها مثل هوایی هستند که باید تنفس اش کنیم. حالا در این وضعیت بغرنج، چگونه می توانیم چراغ امید و اعتماد را روشن نگه داریم؟ چگونه می توانیم در این عصر تفرقه، عاقل بمانیم؟ «الیف شافاک»، در این نطق قدرتمند و تعالی بخش در باب خوش بینی آگاهانه، با کمک گرفتن از خاطرات خود و قدرتی که در قصه ها می یابد، ما را به هم نزدیک می کند. او اثبات می کند که ایمان و آینده بهتر در گرو چیزهایی است که نباید آن ها را فراموش کنیم؛ چیزهایی مثل خردمندی، تفکر، مهربانی و با هم‎ بودن.